Άγιος Σπυρίδωνας Ζαρού: Ένα όραμα, ένα ξωκλήσι & μια βάπτιση!
Εκκλησίες του Αγίου Σπυρίδωνα -η μνήμη του οποίου τιμάται την Κυριακή 12 Δεκεμβρίου- δεν συναντάμε πολλές στον Κρητικό νότο, εξ ου και το ομώνυμο ξωκλήσι στην περιοχή “Μέγα Λιβάδι” του Ζαρού Δήμου Φαιστού αναμέναμε ότι θα έχει μια ιδιαίτερη ιστορία κι ένα ξεχωριστό λόγο που χτίστηκε στην Πάνω Ρίζα, όπου δεν βρίσκουμε πολλούς με το όνομα Σπυρίδωνας-και δεν πέσαμε έξω.
ΤΟ ΟΡΑΜΑ: Όπως μας είπε ο γιός του αείμνηστου Κτήτορα Γιώργου Παπαδογιαννάκη Σπύρος Παπαδογιαννάκης, ο οποίος ζει στα Καπαριανά όπου διατηρεί Φανοποιείο αυτοκινήτων, ο πατέρας του τον βάφτισε με αυτό το όνομα και έχτισε το συγκεκριμένο ναό, χωρίς να υπάρχει κάποιο ανάλογο όνομα παππού ή συγγενή αλλά γιατί είχε δει ένα όραμα που τον συγκλόνισε.
Συγκεκριμένα, ο Γιώργος Παπαδογιαννάκης έκανε Δεκέμβρη μήνα, με αλέτρι και υποζύγια, το χωράφι του στο “Μέγα Λιβάδι” όταν, όπως είχε αφηγηθεί ο ίδιος, εμφανίστηκε ένας γέροντας που τον παρατήρησε γιατί “δεν έπρεπε να κάνει αγροτικές εργασίες ανήμερα του Αγίου Σπυρίδωνα”.
Ο Ζαριανός αγρότης απάντησε ότι “αυτό δεν είναι λόγος για να μην κάνει το χωράφι του”, αλλά την επόμενη στιγμή, και ενώ ο γέροντας είχε απομακρυνθεί, τα ζώα του αφηνίασαν, έσπασαν τα ζυγάλετρα και έφυγαν μακριά!
Ο Παπαδογιαννάκης εμβρόντητος από το συμβάν το θεώρησε ξεκάθαρο σημάδι και αποφάσισε να χτίσει μια εκκλησία στο σημείο αλλά και να βαπτίσει με το όνομα Σπυρίδωνας το παιδί του που γεννήθηκε εκείνη την εποχή.
ΤΟ ΧΤΙΣΙΜΟ: Όπως μας είπε ο Σπύρος Παπαδογιαννάκης, ο πατέρας του έχτισε την εκκλησία “με τα χέρια του”, χωρίς οικονομική συνδρομή από πουθενά, κουβαλώντας άμμο από το Φαράγγι του Αγίου Νικολάου και πέτρες από τη γύρω περιοχή.
Η ΠΕΤΡΑ: Η δε μεγάλη πέτρα που υπάρχει έξω από το ναό με ένα ανάγλυφο “αποτύπωμα” σαν πατημασιά πάνω της, έχει τη δική της ιστορία: Ο κτήτορας της Εκκλησίας την ανέσυρε από το χώμα -μετά από σχετικό όνειρο που είδε- με τη βοήθεια του Κώστα Τσικριτσάκη (Μουντόκωστας) που είχε φορτωτή.
ΚΕΡΑΣΜΑ: Κάθε χρόνο η γυναίκα του Γιώργου Παπαδογιαννάκη, στη γιορτή του Αγίου -μέρα που γιορτάζει και ο γιός της- τηγάνιζε μπακαλιάρο τον οποίο πρόσφερε στους πιστούς που ερχόταν στη λειτουργία.
ΒΙΟΣ ΑΓΙΟΥ: Ο Άγιος Σπυρίδωνας γεννήθηκε το 270 μ.Χ. στην Κύπρο από οικογένεια κτηνοτρόφων, που ήταν κάπως εύπορη. Αν και μορφώθηκε αρκετά δεν άλλαξε επάγγελμα. Συνέχισε και αυτός να είναι βοσκός. Σαν χαρακτήρας, ο Άγιος, ήταν απλός, γεμάτος αγάπη για τον πλησίον του. Τις Κυριακές και τις γιορτές, συχνά έπαιρνε τους βοσκούς και τους οδηγούσε στους Ιερούς ναούς, και κατόπιν τους εξηγούσε την ευαγγελική ή την αποστολική περικοπή. Ο Θεός τον ευλόγησε να γίνεται συχνά προστάτης χήρων και ορφανών. Νυμφεύθηκε ευσεβή σύζυγο και απέκτησε μια κόρη, την Ειρήνη. Γρήγορα, όμως, η σύζυγός του πέθανε. Για να επουλώσει το τραύμα του ο Σπυρίδων αφοσιώθηκε ακόμα περισσότερο στη διδαχή του θείου λόγου και τελικά χειροτονήθηκε ιερέας. Όταν χήρεψε η επισκοπή Τριμυθούντος στην Κύπρο, δια βοής λαός και κλήρος τον εξέλεξαν επίσκοπο. Στην Α’ Οικουμενική σύνοδο, που έγινε στη Νίκαια της Βιθυνίας (Μικρά Ασία) και στην οποία συμμετείχε, κατατρόπωσε τους Αρειανούς και αναδείχτηκε από τους λαμπρούς υπερασπιστές της Ορθόδοξης πίστης. Ο Άγιος Σπυρίδων κοιμήθηκε στις 12 Δεκεμβρίου του 350 μ.Χ. Άγιος Σπυρίδωνας Ζαρού: Ένα όραμα, ένα ξωκλήσι & μια βάπτιση!
Τα 648 μ.Χ. η Κύπρος αντιμετώπιζε μεγάλες επιδρομές από τους Σαρακηνούς και το λείψανο μεταφέρθηκε στην Κωνσταντινούπολη από τον αυτοκράτορα Ιουστινιανό. Τοποθετήθηκε στον Ναό των Αγίων ΑποστόλωνΟ ιερέας Γρηγόριος Πολύευκτος λίγες μέρες πριν την πτώση πήρε τα δύο λείψανα και για τρία χρόνια περιπλανήθηκε από τόπο σε τόπο μέχρις ότου φτάσει στην Κέρκυρα. Ο ναός ο οποίος στεγάζει σήμερα το σκήνωμα του Αγίου, κτίστηκε στα 1589 μ.Χ. και ανήκει στο ρυθμό της μονόκλιτης Βασιλικής. Η σημερινή λάρνακα φτιάχτηκε στη Βιέννη το 1867 μ.Χ. Βρίσκεται τοποθετημένη μέσα στην κρύπτη, η οποία δημιουργήθηκε ειδικά για να δεχθεί το λείψανο του Αγίου Σπυρίδωνα, το οποίο επισκέπτονται χιλιάδες ξένοι και ντόπιοι επισκέπτες.
