Το Άγιο Πνεύμα βοηθός και οδηγός στη ζωή των παιδιών του Θεού
«Αλλ’ εάν οδηγήσθε υπό του Πνεύματος, δεν είσθε υπό νόμον»(Γαλάτας ε:18)
Το Άγιο Πνεύμα είναι το τρίτο πρόσωπο της Αγίας Τριάδας. Ο Κύριος Ιησούς Χριστός είπε στη Σαμμαρείτιδα: «Ο Θεός είναι Πνεύμα, και οι προσκυνούντες αυτόν εν πνεύματι και αληθεία πρέπει να προσκυνώσι» (Ιωάννης δ:24). Συνεπώς το Άγιο Πνεύμα είναι Θεός (Πράξεις ε:3-4) και έχει πρωταγωνιστικό ρόλο πρώτα στη μετάνοια και αναγέννηση των ανθρώπων και στη συνέχεια στην πνευματική αύξησή τους, σε ατομικό και εκκλησιαστικό επίπεδο.
Το Άγιο Πνεύμα συμμετέχει στην αναγέννηση του ανθρώπου, σύμφωνα με το γραμμένο: «Απεκρίθη ο Ιησούς, Αληθώς, αληθώς σοι λέγω, εάν τις δεν γεννηθή εξ ύδατος και Πνεύματος, δεν δύναται να εισέλθη εις την βασιλείαν του Θεού» (Ιωάννης γ:5).
Με τη λέξη ‘ύδωρ’ στο συγκεκριμένο εδάφιο πιστεύουμε ότι ο Κύριος εννοεί τον λόγο του Θεού, βασιζόμενοι στα εδάφια, «Οι άνδρες, αγαπάτε τας γυναίκάς σας, καθώς και ο Χριστός ηγάπησε την εκκλησίαν και παρέδωκεν εαυτόν υπέρ αυτής, διά να αγιάση αυτήν, καθαρίσας με το λουτρόν του ύδατος διά του λόγου» (Εφεσίους ε:25,26).
Όταν ένας άνθρωπος μετανοήσει για τις αμαρτίες του και πιστέψει στο ευαγγέλιο του Χριστού, τότε ο Πατέρας Θεός ενεργεί δια του Αγίου Πνεύματος και ‘γεννάει’ εντός του, έναν νέο ανακαινισμένο άνθρωπο ο οποίος με τη δύναμη του Αγίου Πνεύματος θα μπορεί να νικάει πάθη και κακές επιθυμίες.
Πρέπει λοιπόν κάθε άνθρωπος που θέλει να ακολουθήσει τον Κύριο και να μπει στην βασιλεία των Ουρανών, πρώτα να ‘γεννηθεί άνωθεν’ από τον Πατέρα Θεό, έτσι ώστε να Τον ονομάζει ουσιαστικά και όχι τυπικά ‘Πατέρα’ (Α΄ Πέτρου α:17) και στη συνέχεια να αυξάνει πνευματικά τρεφόμενος με τα λόγια του Θεού μέσω των διακονιών που έχει θέσει ο Κύριος στην εκκλησία Του (Εφεσίους δ:11,12) έτσι ώστε να ζει σωστά τη νέα εν Χριστώ ζωή του. Ο Κύριος θέλει να παραλάβει μια εκκλησία που δεν θα έχει ‘κηλίδα ή ρυτίδα’, και οτιδήποτε σχετικό που δεν είναι σύμφωνο με το θέλημα του Θεού.
Για την επίτευξη του αγιασμού της εκκλησίας, πρωταγωνιστικό ρόλο έχει το Άγιο Πνεύμα. Αρχικά αναφέρουμε ότι στο καθεστώς της Παλαιάς Διαθήκης, ‘δεν ήτο έτι δεδομένον Πνεύμα Άγιον’, ‘επί πάσαν σάρκα’.
Ο τριαδικός Θεός φανέρωνε την παρουσία Του, μέσω αγγέλων, οράσεων, ενυπνίων, προφητειών και θαυμαστών ενεργειών, στους ανθρώπους που Τον πίστευαν, όπως π.χ. στους πατριάρχες του λαού Ισραήλ, Αβραάμ, Ισαάκ και Ιακώβ, αλλά και γενικότερα στο λαό Ισραήλ, που αποτέλεσε την ‘εκκλησία της ερήμου’ (Πράξεις ζ:38), μέσω στύλου νεφέλης. Η νεφέλη της παρουσίας του Κυρίου έδινε πληροφορία για το τί πρέπει να κάνει ο λαός του Θεού. Όταν η νεφέλη σηκωνόταν από την σκηνή του μαρτυρίου σηκωνόταν και ο λαός να οδοιπορήσει, ενώ όσο η νεφέλη δεν σηκωνόταν, ο λαός έμενε στην θέση του (Έξοδος μ:36-37).
Σχετικά με το καθεστώς της Καινής Διαθήκης, στο οποίο ζούμε σήμερα, ο Κύριος μας έχει πει: «Εγώ όμως την αλήθειαν σας λέγω, συμφέρει εις εσάς να απέλθω εγώ. Διότι εάν δεν απέλθω, ο Παράκλητος δεν θέλει ελθεί προς εσάς, αλλ’ αφού απέλθω, θέλω πέμψει αυτόν προς εσάς, και ελθών εκείνος θέλει ελέγξει τον κόσμον περί αμαρτίας και περί δικαιοσύνης και περί κρίσεως, … Όταν δε έλθη εκείνος, το Πνεύμα της αληθείας, θέλει σας οδηγήσει εις πάσαν την αλήθειαν, διότι δεν θέλει λαλήσει αφ’ εαυτού, αλλ’ όσα αν ακούση θέλει λαλήσει, και θέλει σας αναγγείλει τα μέλλοντα. Εκείνος θέλει δοξάσει εμέ, διότι εκ του εμού θέλει λάβει και αναγγείλει προς εσάς» (Ιωάννης ις:7-11,13,14).
Από αυτά τα λόγια του Κυρίου συμπεραίνουμε ότι το Άγιο Πνεύμα ελέγχει τους ανθρώπους που δεν πιστεύουν ώστε να μετανοήσουν για τις αμαρτίες τους και να ζητήσουν τον Κύριο Ιησού Χριστό να έρθει στη ζωή τους, ενώ όσους πιστεύουν τους οδηγεί ‘εις πάσαν την αλήθειαν’, δηλαδή τους βοηθάει να αυξηθούν στην επίγνωση του Κυρίου, ο οποίος είναι ‘η οδός και η αλήθεια και η ζωή’ (Ιωάννης, ιδ΄:6).
Επιπλέον το Άγιο Πνεύμα ήρθε για να οικοδομήσει την εκκλησία του Θεού με τα χαρίσματα, όπως διαβάζουμε στη Καινή Διαθήκη: «Είναι δε διαιρέσεις χαρισμάτων, το Πνεύμα όμως το αυτό, είναι και διαιρέσεις διακονιών, ο Κύριος όμως ο αυτός, είναι και διαιρέσεις ενεργημάτων, ο Θεός όμως είναι ο αυτός, ο ενεργών τα πάντα εν πάσι. Δίδεται δε εις έκαστον η φανέρωσις του Πνεύματος προς το συμφέρον.
Διότι εις άλλον μεν δίδεται διά του Πνεύματος λόγος σοφίας, εις άλλον δε λόγος γνώσεως κατά το αυτό Πνεύμα, εις άλλον δε πίστις διά του αυτού Πνεύματος, εις άλλον δε χαρίσματα ιαμάτων διά του αυτού Πνεύματος, εις άλλον δε ενέργειαι θαυμάτων, εις άλλον δε προφητεία, εις άλλον δε διακρίσεις πνευμάτων, εις άλλον δε είδη γλωσσών, εις άλλον δε ερμηνεία γλωσσών. Πάντα δε ταύτα ενεργεί το εν και το αυτό Πνεύμα, διανέμον ιδία εις έκαστον καθώς θέλει.» (Α΄ Κορινθίους ιβ:4-11).
Οπότε μια εκκλησία για να είναι αληθινή, θα πρέπει να κατοικεί ο τριαδικός Θεός ανάμεσα στα μέλη της, γεγονός που θα φανερώνεται και από τα προαναφερθέντα χαρίσματα του Αγίου Πνεύματος, από τις διακονίες του Κυρίου Ιησού και από τις ενέργειες του Πατέρα Θεού που θα λαμβάνουν χώρα εντός της.
Βέβαια επειδή ο διάβολος με τα όργανά του, έχει δημιουργήσει ψεύτικες απομιμήσεις, η γνησιότητα των χαρισμάτων, των διακονιών και των ενεργειών του Θεού, αποδεικνύεται από το αν ενεργούνται σύμφωνα με τον γραμμένο λόγο του Θεού και από το αν συμβάλλουν στην οικοδομή και στον αγιασμό των μελών της εκκλησίας. Χρειάζεται συνεχής πνευματική επαγρύπνηση ώστε να μη συμβεί σε κανένα παιδί του Θεού αυτό που συνέβη π.χ. στον Ιούδα, ο οποίος ξέπεσε από την διακονία που ο Κύριος του έδωσε και κατέληξε στην καταδίκη του διαβόλου (Πράξεις α:17-25, κ:30).
Αυτό που διαπιστώνουμε βάσει του λόγου του Θεού, είναι ότι για να λάβουμε χαρίσματα και διακονίες, ο Θεός θέλει αφού πιστέψουμε και βαπτιστούμε στο νερό, να επιζητήσουμε να μας βαπτίσει στο Άγιο Πνεύμα, το δε γραφικό σημείο της βάπτισης στο Άγιο Πνεύμα είναι οι νέες γλώσσες (Πράξεις, α:4,5, β:1-4,38,39, η:15-17, ι:44-48, ιθ:1-6, Μάρκος ις:17).
Αφού βαπτιστούμε στο Άγιο Πνεύμα στην συνέχεια πρέπει να πληρωνόμαστε με Αυτό, σύμφωνα με το γραμμένο: «Και μη μεθύσκεσθε με οίνον, εις τον οποίον είναι ασωτία, αλλά πληρούσθε διά του Πνεύματος, λαλούντες μεταξύ σας με ψαλμούς και ύμνους και ωδάς πνευματικάς, άδοντες και ψάλλοντες εν τη καρδία υμών εις τον Κύριον, ευχαριστούντες πάντοτε υπέρ πάντων εις τον Θεόν και Πατέρα εν ονόματι του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, υποτασσόμενοι εις αλλήλους εν φόβω Θεού.» (Εφεσίους ε:18-21).
Η γνήσια πλήρωση με το Άγιο Πνεύμα συνοδεύεται και με τον καρπό του Αγίου Πνεύματος, πρώτο στοιχείο του οποίου είναι η αγάπη (Γαλάτας ε:22,23), οπότε εάν έχουμε πικρία με κάποιον και δεν τον συγχωρούμε, δεν μπορεί ο Θεός να συγχωρέσει τις αμαρτίες μας και κατά συνέπεια να μας πληρώνει με το Άγιο Πνεύμα.
Ολοκληρώνοντας λέμε ότι το Άγιο Πνεύμα μας βοηθά να προσευχόμαστε σωστά και συμμετέχει στον καθαρισμό της ψυχής μας, σύμφωνα με τα γραμμένα:
«Ωσαύτως δε και το Πνεύμα συμβοηθεί εις τας ασθενείας ημών επειδή το τι να προσευχηθώμεν ως πρέπει δεν εξεύρομεν, αλλ’ αυτό το Πνεύμα ικετεύει υπέρ ημών διά στεναγμών αλαλήτων» (Ρωμαίους η:26), «Καθαρίσαντες λοιπόν τας ψυχάς σας με την υπακοήν της αληθείας δια του Πνεύματος, προς φιλαδελφίαν ανυπόκριτον, αγαπήσατε ενθέρμως αλλήλους εκ καθαράς καρδίας» (Α΄ Πέτρου, α:22).
Συνοψίζοντας λέμε ότι το Άγιο Πνεύμα θέλει να έχει ενεργό ρόλο στην ζωή μας, σαν παιδιά του Θεού. Να μας οδηγεί σύμφωνα με τον γραμμένο λόγο τού Θεού ώστε να μη πλανηθούμε, να μας ενδυναμώνει ώστε να υπομένουμε σε διάφορες δοκιμασίες, να μας πληρώνει δίνοντας μας τον καρπό Του ώστε να αυξανόμαστε πνευματικά μέσα στην παρουσία του Θεού, με αποτέλεσμα να μείνουμε μέχρι τέλους στην πίστη και τελικά να απολαύσουμε την αιωνιότητα μαζί με τον τριαδικό Θεό. Αμήν!
