Ανάσταση σημαίνει νίκη
Χριστός Ανέστη! Ανάσταση σημαίνει νίκη της ζωής επί του θανάτου, της αφθαρσίας επί της φθοράς, της ελπίδας επί της απελπισίας, της Πίστης επί της αμφιβολίας.
Ανάσταση του Κυρίου για εμάς τους Ορθοδόξους σημαίνει τη μεγαλύτερη εορτή, σπουδαιότερη και από τα Χριστούγεννα και από κάθε άλλη πανήγυρη. Στη Χριστιανική Δύση τιμούν περισσότερο τα Χριστούγεννα, διότι τους εντυπωσιάζει το θαύμα της ενανθρωπήσεως του Θεού. Στην Ελληνορθόδοξη Παράδοση η Ανάσταση είναι το μείζον γεγονός.
Βεβαίως είναι εξόχως τιμητικό για μας ότι ο Υιός του Θεού γίνεται Άνθρωπος, αλλά είναι ακόμη πιο σπουδαίο ότι παθαίνει, σταυρώνεται, θανατώνεται και ανασταίνεται για να μας σώσει. Η δυτική Χριστιανοσύνη τη Μεγάλη Εβδομάδα στέκεται περισσότερο στα Πάθη, στον πόνο και στο μαρτύριο της ανθρώπινης φύσης του Θεού. Η Ορθόδοξη καθ’ ημάς Ανατολή τονίζει και υμνεί περισσότερο την Ανάσταση. Τη νίκη του Θεού επί της αμαρτίας, τη νίκη του θαύματος επί του στεγνού ορθολογισμού.
Ανάσταση σήμαινε νίκη και για τους υποδούλους Έλληνες επί Τουρκοκρατίας. Όταν ερχόταν το Πάσχα γιόρταζαν διπλά. Τη νίκη του Χριστού και Σωτήρος , αλλά και την Ελευθερία που ποθούσαν και περίμεναν από χρόνο σε χρόνο. Γιόρταζαν την διπλή ελπίδα. Όπως μετά την Σταύρωση του Χριστού ήλθε η θριαμβευτική Ανάσταση, έτσι και μετά την μακροχρόνια Σταύρωση του Γένους ήλπιζαν ότι θα έλθει η Ανάσταση.
Και η Ανάσταση ήλθε, διότι προηγήθηκε Αντίσταση. Καμιά νίκη πνευματική, εθνική, προσωπική δεν έρχεται αν δεν προηγηθεί Αντίσταση. Αν παραδοθούμε στην απελπισία, στον ενδοτισμό, στη μοιρολατρεία, τότε ας μην περιμένουμε την Ανάσταση. Ανά-σταση, αντί-σταση βασίζονται ετυμολογικά στην «στάση». Εκφράζουν μία στάση ζωής. Στέκομαι απέναντι στη ζωή, με διάθεση νίκης και όχι υποταγής. Διότι αν δεν πιστέψω εγώ ο ίδιος στην Ανάσταση τότε στερώ από τον εαυτό μου τη μεγάλη ελπίδα. Ο Χριστός θα αναστηθεί, αλλά εγώ θα μείνω κλεισμένος στο καβούκι της απόγνωσης ή της αδιαφορίας μου.
Ανάσταση σημαίνει νίκη για κάθε Ορθόδοξο λαό που ταλαιπωρήθηκε, βασανίσθηκε, καταδιώχθηκε για την Πίστη του. Επί πολλές δεκαετίες στην Ρωσία το άθεο καθεστώς κατεδάφιζε εκκλησίες, δίδασκε υποχρεωτικά τον αθεϊσμό, φυλάκιζε ιερείς, έδιωχνε από τις δουλειές όσους έκαναν τον Σταυρό τους. Κι όμως μετά τα Πάθη ήλθε η Ανάσταση. Τα ιδεολογήματα του ιστορικού υλισμού και της δικτατορίας του προλεταριάτου κατέρρευσαν παταγωδώς και μέσα από την σκόνη των υπογείων του Κρεμλίνου ο ρωσικός Ορθόδοξος λαός ξέθαψε με δέος ένα κιβώτιο με άγια λείψανα. Σεραφείμ Σαρόφσκι έγραφε το χαρτάκι. Ο Άγιος Σεραφείμ της μονής του Σάρωφ έκανε ζωντανή την παρουσία του, ξαναβαπτίζοντας τους Ρώσους στο άγγελμα της Αναστάσεως. ΧΡΙΣΤΟΣ ΒΟΣΚΡΕΣΕ ! Χριστός Ανέστη, η Ορθοδοξία Ανέστη!
Ανάσταση σημαίνει νίκη του Ανθρώπου ως ψυχοσωματικής οντότητος απέναντι σε κάθε ιδεολογία που προσπαθεί να τον περιορίσει στα στενά όρια της ύλης ή της ψυχρής λογικής. Αν δεν πιστέψεις στο ανέλπιστο, τίποτε δεν μπορείς να επιτύχεις, έλεγε ο αρχαίος σοφός Ηράκλειτος. Κι όμως στη διάρκεια των τελευταίων αιώνων διάφορες ιδεολογίες προσπάθησαν να περιορίσουν , να εγκλωβίσουν τον άνθρωπο μέσα σε πολύχρωμα κλουβιά με βαρύγδουπα ονόματα. Νεωτερικότητα, Μετανεωτερικότητα, Σοσιαλισμοί και άλλοι –ισμοί, άφησαν τον άνθρωπο χωρίς πνευματικό περιεχόμενο, χωρίς ελπίδα. Ανάσταση σημαίνει νίκη του Ανθρώπου απέναντι σε όλες αυτές τις ιδεολογίες που τον αποκόπτουν από την παράδοση του παρελθόντος του και από την αισιοδοξία για το μέλλον του.
Ανάσταση σημαίνει νοηματοδότηση του Ανθρώπου με την πραγματική έννοια της λέξεως Άνθρωπος: Ο άνω θρώσκων, εκείνος που ατενίζει ψηλά, θέλει να ξεφύγει από τα χοϊκά του όρια. Ανάσταση σημαίνει την ελπίδα εκατομμυρίων Χριστιανών της Ευρώπης ότι αξίζει να αγωνισθούν για αρχές και αξίες δίνοντας διέξοδο στα αδιέξοδα του «επαναστατικού» άθρησκου κράτους, του etat laique.
Ανάσταση σημαίνει ότι μπορούμε να ελπίζουμε, όπως και ο Μακρυγιάννης, στη μαγιά που ανέφερε προσφάτως ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας μας. Όλα τα θεριά προσπαθούν να μας φάνε, δαγκώνουν από δω, δαγκώνουν από κει, αλλά η μαγιά πάντα μένει. Αυτή είναι η ελπίδα του Ελληνισμού ζυμωμένη με την Ορθόδοξη Χριστιανική μας ρίζα. Πάντα η πορεία του Ελληνισμού ήταν Σταυροαναστάσιμη. Σκοντάφτουμε, αλλά ξανασηκωνόμαστε όρθιοι. Και ελπίζουμε. Διότι πιστεύουμε πραγματικά ότι ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ.
Κωνσταντίνος Χολέβας, Πολιτικός Επιστήμων
