Οι παραδόσεις, οι θρύλοι και η επιστημονική αλήθεια για τα πεφταστέρια! (VIDEO)
Βάσω Φατούρου
Τι είναι αλήθεια τα πεφταστέρια; Έχουν ειπωθεί τόσα πολλά για αυτά, από την αρχαιότητα έως σήμερα, που φυσικά πια επικρατεί η επιστημονική αλήθεια που τα διέπει. Έχουν ενδιαφέρον όμως και οι θρύλοι που περιβάλλουν τα πεφταστέρια, δίνοντας τροφή κατά καιρούς σε παραμύθια, ταινίες και μυθιστορήματα.
Θρύλοι και Παραδόσεις
Στην Αρχαία Ελληνική Μυθολογία συναντούμε την Αστερία, την Τιτανίδα θεότητα των πεφταστεριών. Ο θρύλος λέει πως ο Δίας κυνήγησε τόσο μανιωδώς την Αστερία, η οποία για να ξεφύγει, μεταμορφώθηκε σε πουλί κι έπεσε από τον ουρανό σαν πεφταστέρι. Κατά τη σύγκρουσή της με τη θάλασσα, μετατράπηκε σε ένα νησί. Αυτό το νησί εντοπίστηκε από τον Οβίδιο (43 π.Χ. –17/18 μ.Χ.) στις Μεταμορφώσεις του ως η σικελική νησίδα Αστερία, ενώ από τον Καλλίμαχο (310/305–240 π.Χ.) ως η ελληνική Δήλος.
Χρόνια αργότερα, οι Χριστιανοί αντιλαμβάνονταν τα πεφταστέρια ως έκπτωτους αγγέλους, ενώ ο Ελληνο-Ρωμαίος αστρονόμος Κλαύδιος Πτολεμαίος έγραψε πως τα αστέρια δεν πέφτουν με δική τους βούληση. Αυτό που θεωρούσε ότι συμβαίνει ήταν πως κάθε φορά που οι θεοί κοιτούσαν από τον ουρανό τους ανθρώπους, έριχναν άθελά τους προς εμάς τα πεφταστέρια.
Μέχρι σήμερα, η λαϊκή παράδοση θέλει τους θεατές των πεφταστεριών, να κάνουν μια ευχή, με την ελπίδα ότι θα πραγματοποιηθεί. Μία άλλη λαϊκή ονομασία των πεφταστεριών σε Ρωμαιοκαθολικές χώρες είναι «Δάκρυα του Αγίου Λαυρεντίου», καθώς στις 10 Αυγούστου τιμάται η μνήμη του μαρτυρίου του.
Η επιστημονική αλήθεια
Τα πεφταστέρια ονομάζονται Περσείδες και αποτελούν τη βροχή διαττόντων.
Στην πραγματικότητα δεν είναι αστέρια που «πέφτουν», αλλά μικρά κομμάτια (μέχρι και σε μορφή σκόνης) τα οποία είναι απομεινάρια του κομήτη Σουίφτ-Τάτλ (109P/Swift-Tuttle). Όταν εισέρχονται στην ατμόσφαιρα της Γης με τεράστιες ταχύτητες, καίγονται εξαιτίας της τριβής μέσα σε δευτερόλεπτα. Όποια από αυτά είναι αρκετά μεγάλα ώστε να φτάσουν στην επιφάνεια της Γης, ονομάζονται μετεωρίτες, ενώ όσα είναι τόσο λαμπρά που φαίνονται να σχίζουν τον ουρανό ονομάζονται βολίδες.
Συνήθως, στο peak αυτής της βροχής, πέφτει ένα μετέωρο το λεπτό. Ονομάζονται Περσείδες, επειδή το ακτινοβόλο σημείο τους προβάλλεται στον αστερισμό Περσέα, φαίνεται δηλαδή σαν να έρχονται από την κατεύθυνση αυτή.
Αναφέρονται παρατηρήσεις των Περσείδων εδώ και περίπου 20 αιώνες, με αρχαιότερη αναφερόμενη από την Άπω Ανατολή.
Η αρχή της βροχής είναι ορατή από τα μέσα Ιουλίου κάθε χρόνο, με την κορύφωση μεταξύ 9 και 14 Αυγούστου.
