ΙΛΙΣΟΣ, ΚΗΦΙΣΟΣ ΚΑΙ ΗΡΙΔΑΝΟΣ ΔΙΕΡΡΕΑΝ ΤΗΝ ΠΕΔΙΑΔΑ ΤΗΣ ΑΤΤΙΚΗΣ. ΤΩΡΑ ΕΙΝΑΙ ΟΛΑ ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΜΠΑΖΑ.
Φωτογραφία: Αθήνα 1801-1806. Οι καταρράκτες του Ιλισού, το Ολυμπιείον, η Ακρόπολη και ο Λυκαβηττός. Τυπώθηκε στο Λονδίνο το 1821. Ζωγράφος: Edward Dodwell
Τρεις ήταν οι βασικοί ποταμοί που διέρρεαν την πεδιάδα της Αττικής κατά την αρχαιότητα, οι δύο εκ των οποίων απλώνονταν πέραν των ορίων της πόλεως. Το δυτικό και μεγαλύτερο τμήμα της πεδιάδας έβρεχε ο Κηφισός, που είχε τις πηγές του στους πρόποδες της Πάρνηθος στα βόρεια και συνέχιζε την πορεία του για 27 χλμ., έως ότου εκχυνόταν στον Φαληρικό Kόλπο.
Το ανατολικό τμήμα διέσχιζε ο Ιλισός, ο οποίος εκκινούσε από τις υπώρειες του Υμηττού κατευθυνόμενος προς δυσμάς, παρέρρεε τον Αρδηττό και, μέσω της κοιλάδος που σχηματιζόταν ανάμεσα στους λόφους των Μουσών (Φιλοπάππου) και της Σικελίας (δεξιά της σύγχρονης λεωφόρου Συγγρού), δεχόταν στην κοίτη του τα νερά του Ηριδανού και εν συνεχεία συναντούσε τον Κηφισό στα νοτιοανατολικά.
Μικρότερος των δύο προηγούμενων ήταν ο Ηριδανός, που ανέτελλε στις νότιες πλαγιές του Λυκαβηττού, έναντι των Διοχάρους πυλών, όπου βρισκόταν και η Πάνοπος κρήνη· κυλώντας βορείως της Ακροπόλεως, περνούσε μέσα από την Αγορά και, συνεχίζοντας τη ροή του βορειοδυτικά, κατά μήκος του βορείου κρασπέδου της Πνυκός, εξερχόταν του τείχους σε σημείο κοντά στην Ιερά Πύλη και, αφού χανόταν υπογείως για μερικές εκατοντάδες μέτρα, στρεφόταν προς νότον, όπου εξέβαλλε στον Ιλισσό.
Ήδη από τα χρόνια της επέκτασης της πόλης από τον Θεμιστοκλή περιελήφθη εντός των τειχών της, ενώ στους ρωμαϊκούς χρόνους φαίνεται ότι καταχώσθηκε (καλύφθηκε) και κατασκευάσθηκε μεγάλος υπόνομος εντός της κοίτης του.
Φωτογραφία: Η Ακρόπολη, ο Ναός του Ολυμπίου Διός και ο Ιλισός, Αθήνα 1875. Φωτογραφία: Πέτρος Μωραΐτης. Αριστερά μέσα στο «δασάκι» πρέπει να ήταν κάποιο παριλίσιο θέατρο.
Φωτογραφία: Ο Ηριδανός περνά δίπλα από τον Ναό του Ηφαίστου στο Θησείο, Αθήνα 1832. Έργο του σκωτσέζου ζωγράφου Hugh William “Grecian” Williams.
Φωτογραφία: Οδός Καλλιρρόης,με τον Ιλισό ανοικτό ακόμα. Η εκκλησία στο βάθος είναι ο Άγιος Παντελεήμονας Ιλισού.
Φωτογραφία: Αθήνα, 7 Μαρτίου 1891. Η πηγή Καλλιρρόη και δεξιά ο Αμερικανός ποδηλάτης William Sachtleben. Φωτογράφος: Thomas Gaskell Allen Jr.
Φωτογραφία: Ιλισός στο ύψος της Χαροκόπου – Καλλιθέα 1941 – 1944. Παιδιά μαζεύουν χόρτα.
Φωτογραφία: Ο Ιλισός, ύστερα από βροχή και η γέφυρα στην οποία κατέληγε η οδός Πετμεζά. Στο βάθος η παλιά εκκλησία και η υπό ανέγερση νέα του Αγίου Παντελεήμονος. Στην κορυφή του λοφίσκου τα ερείπια του παλιού ανεμόμυλου. (1914)
Φωτογραφία: Η γέφυρα πάνω στο Ιλισό ποταμό. Ήταν στο ύψος της Ριζάρη. Αριστερά τα πυροβολικά εκεί που χτίστηκε το Πολεμικό Μουσείο. Στο βάθος διακρίνεται ο Ευαγγελισμός και ο Λυκαβηττός, 1918.
Φωτογραφία: Το γεφύρι αυτό υπήρχε στην σημερινή Βασ. Όλγας και ένωνε την πλευρά που δημιουργήθηκε το Ζάππειο με τα παριλίσια θέατρα.
Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί cookies για να σας παρέχουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία χρήστη. Οι πληροφορίες των cookies αποθηκεύονται στο πρόγραμμα περιήγησής σας και εκτελούν λειτουργίες όπως η αναγνώρισή σας όταν επιστρέφετε στον ιστότοπό μας και βοηθώντας την ομάδα μας να καταλάβει ποια τμήματα του ιστότοπου μας θεωρείτε πιο ενδιαφέροντα και χρήσιμα.
Απολύτως απαραίτητα cookies
Το αυστηρώς απαραίτητο cookie θα πρέπει να είναι ενεργοποιημένο ανά πάσα στιγμή, ώστε να μπορέσουμε να αποθηκεύσουμε τις προτιμήσεις σας για ρυθμίσεις cookie.
Εάν απενεργοποιήσετε αυτό το cookie, δεν θα μπορέσουμε να αποθηκεύσουμε τις προτιμήσεις σας. Αυτό σημαίνει ότι κάθε φορά που επισκέπτεστε αυτόν τον ιστότοπο θα χρειαστεί να ενεργοποιήσετε ή να απενεργοποιήσετε ξανά τα cookies.
