12 Σεπτεμβρίου – Άγιος Αυτόνομος ο Μάρτυρας
Θῦμα τραπέζῃ προὐτέθη τῇ σῇ Λόγε, Θύτης σὸς Αὐτόνομος, ἐκθανὼν λίθοις. Αὐτόνομος δὲ λίθοις δυωκαιδεκάτῃ κατελεύσθη.
Ο Άγιος Αυτόνομος ήταν επίσκοπος στην Ιταλία και είχε στην επισκοπή του πλούσια χριστιανική δράση. Όταν άρχισε ο διωγμός του Διοκλητιανού εγκατέλειψε τη θέση του, και πήγε στους Σώρεους της Μικράς Ασίας.
Εκεί εγκαταστάθηκε στο σπίτι ενός χριστιανού, του Κορνήλιου και συνέχιζε να διδάσκει το Ευαγγέλιο. Ο Άγιος Αυτόνομος έκτισε Ιερό Ναό στους Σώρεους προς τιμήν του Αρχαγγέλου Μιχαήλ. Στη συνέχεια μετέβη στην Λυκαονία και στην Ισαυρία για να συνεχίσει το έργο του. Πριν ξεκινήσει το ταξίδι του χειροτόνησε διάκονο τον Κορνήλιο και του παρέδωσε την φροντίδα του ναού και των πιστών.
Ύστερα από καιρό όταν επέστρεψε στους Σωρεούς, και είδε το πολύ καλό έργο πού είχε κάνει να ασπαστούν τον χριστιανισμό πολλοί άνθρωποι, τον χειροτόνησε ιερέα. Προκειμένου να αποφύγει τον πειρασμό θα μεταβεί στο Μαντίνιο και στην Κλαυδιούπολη, κοντά στον Εύξεινο Πόντο, για να σπείρει και εκεί τον λόγο της αληθείας.
12 Σεπτεμβρίου – Άγιος Αυτόνομος ο Μάρτυρας
Επιστρέφει πάλι στους Σωρεούς, κοντά στον Κορνήλιο, τον οποίο χειροτονεί επίσκοπο και ακούραστος συνέχισε την ιεραποστολική του δράση στα δυτικά μέρη της Μικράς Ασίας, από όπου ξερίζωσε την πλάνη τής ειδωλολατρίας και εφύτευσε τον λόγο της πίστεως.
Επανερχόμενος πάλι στους Σωρεούς, επισκέφθηκε το γειτονικό χωριό Λίμνες, όπου με την διδασκαλία του οδήγησε τους περισσότερους κατοίκους στο φως της θεογνωσίας και τους βάπτισε.
Βλέποντας οι νεοφώτιστοι τους ειδωλολάτρες συγχωριανούς τους να συνεχίζουν τις θυσίες στα είδωλα, την ήμερα της εορτής κάποιου δαίμονος, γεμάτοι ζήλο και ιερή οργή, όρμησαν στο ειδωλείο και συνέτριψαν όλα τα αγάλματα. Από τότε οι ειδωλολάτρες καραδοκούσαν να λάβουν εκδίκηση.
Όταν ο αρχιερεύς του Θεού Αυτόνομος ήλθε στους Σωρεους για να τέλεση την αναίμακτη θυσία, οπλισμένοι με ξύλα και σίδερα εισέβαλαν ξαφνικά στον ναό, κτύπησαν όσους βρήκαν εκεί και φόνευσαν τον άγιο με λιθοβολισμό μπροστά στην αγία Τράπεζα την ώρα που λειτουργούσε το 313 μ.Χ..
Έτσι προσέφερε την ίδια του την ζωή ως «θυσίαν ευάρεστον τω θεώ», κατά μίμησιν του Υιού και Λόγου του Θεού. Μετά το μαρτύριο του θεοφιλείς πιστοί ενταφίασαν με λαμπρότητα το ιερό του λείψανο και έκτισαν ναό επάνω στον τάφο του.
Για πολλούς αιώνες το ιερό σκήνωμα του αγίου Αυτονόμου έμενε σώο και ακέραιο, διασώζοντας αδιάφθορο τον χαρακτήρα της μορφής και αυτές ακόμη τις τρίχες της κεφαλής και της γενειάδος.
