Στις 27 Αυγούστου η Εκκλησία μας τιμά τη μνήμη του Αγίου Φανουρίου. Αυτός ο τόσο αγαπητός άγιος έγινε γνωστός από την τυχαία εύρεση της εικόνας του τον 14ο αιώνα μ.Χ. στη Ρόδο, όταν έσκαβαν παλιά σπίτια στο νότιο μέρος του παλιού τείχους.Άγιος Φανούριος: Η ιστορία μίας μικρής εκκλησίας που χτίστηκε χάρη στο όραμα μίας γυναίκας
Ωστόσο, σε μία μικρή ελληνική πόλη, τη Λειβαδιά της Βοιωτίας, ένα εκκλησάκι αφιερωμένο στον Άγιο Φανούριο έχει χτιστεί με τον πιο ιδιαίτερο και συνάμα συγκινητικό τρόπο. Έναν τρόπο, με τον οποίο, ο ίδιος ο Άγιος Φανούριος ζήτησε.
Ήταν το Φθινόπωρο του 1951, που η Aσπασία, περίπου 53 ετών τότε, πρόσφατα είχε χάσει τον σύζυγο της Νίκο. Ήταν μια γυναίκα απλοϊκή, που γνώριζε λίγη ανάγνωση και γραφή, ήταν όμως ιδιαίτερα ευσεβής. Ζούσε μαζί με την κόρη της Κούλα και τον γαμπρό της Ανάργυρο και βοηθούσε στο μεγάλωμα των τριών παιδιών τους Νίκου, Γιώργου και Λουκά.
Το οραμα της ασπασιας
Κάποιο βράδυ λοιπόν, η Ασπασία είδε σαν όραμα, ένα νεαρό άνδρα, ντυμένο με αρχαϊκά ρούχα, που της είπε ότι λέγεται Φανούριος. Η ίδια όπως ισχυριζόταν αργότερα, δεν γνώριζε μέχρι τότε την ύπαρξη κάποιου Αγίου με το όνομα αυτό, ούτε ποτέ είχε δει εικόνα του.
Ο νεαρός λοιπόν Φανούριος, με την μορφή που παρουσιάζεται στις εικόνες των εκκλησιών μας και φορώντας όμοια ενδυμασία, της είπε ότι επιθυμούσε να κτιστεί με την δική της μεσολάβηση εκκλησία αφιερωμένη στην μνήμη του.
Υπέδειξε μάλιστα και την τοποθεσία, που ανήκε σε έναν γνωστό δικηγόρο της περιοχής και την προέτρεψε να ζητήσει τον χώρο.
Η Ασπασία τότε του είπε: – Ακόμη κι αν μου δώσουν το μέρος αυτό, πώς εγώ μία αγράμματη γυναίκα θα μπορέσω να σου κτίσω την εκκλησίας
– Να μην φοβάσαι, της είπε ο Άγιος. Εσύ να ξεκινήσεις και όλα θα πάνε
καλά.
Η Ασπασία ξύπνησε τρομαγμένη και διηγήθηκε στους δικούς της το ολοζώντανο όνειρο.
Ρωτώντας στην Λειβαδιά, έμαθε πως η τοποθεσία που είχε υποδείξει ο Άγιος, σε περιοχή έξω από την πόλη, ανήκε πράγματι στον δικηγόρο. Τον επισκέφτηκε, του διηγήθηκε το όραμά της, και του ζήτησε το χώρο. Εκείνος δέχτηκε να τον παραχωρήσει.
Προχωρώντας στις διαδικασίες και βρίσκοντας δυσκολίες ο Άγιος την επισκεπτόταν συχνά στον ύπνο της, και της έδινε θάρρος. Της υπέδειξε ακόμη και τον μηχανικό που ανέλαβε, χωρίς αμοιβή να εκτελέσει την οικοδομική μελέτη και εργασίες.
Άλλη φορά πάλι που αισθανόταν να δυσκολεύεται της υπέδειξε ονομαστικά τα πρόσωπα που θα την βοηθούσαν.
Σε κάθε βήμα της η Ασπασία είχε την βοήθεια και την στήριξη της κόρης της Κούλας και του γαμπρού της Ανάργυρου.
Η Ασπασία επισκέφτηκε τον Μητροπολίτη Πολύκαρπο που την ενθάρρυνε, της έδωσε την άδεια και την ευλογία του.
Το νεο οραμα με τον αγιο φανουριο
Η ώρα της εκσκαφής πλησίαζε και πολλοί Λειβαδίτες προσφέρθηκαν να εργασθούν εθελοντικά, χωρίς αμοιβή. Ο Άγιος με καινούργιο όραμα υπέδειξε το σημείο του χωραφιού, όπου βρέθηκε νερό, όπως επίσης και άλλο σημείο εκεί κοντά όπου έσκαψαν και βρήκαν σπασμένη την πέτρα, έτοιμη για να χτίσουν.
Στο σημείο της εκσκαφής βρέθηκαν κάποια πύλινα λυχναράκια και θυμιατήρια. Μάλιστα, όταν γινόταν το σκάμμα και η θεμελίωση, ο Άγιος εμφανίστηκε πάλι και ζήτησε η εκκλησία να γίνει μεγαλύτερη. Και έτσι προχώρησαν στην κατασκευή του σημερινού ναού.
Τα έξοδα ήταν πολλά. Οι Λιβαδείτες βοηθούσαν όσο μπορούσαν, τα δύσκολα εκείνα χρόνια της δεκαετίας του ’50. Η Ασπασία ήταν προβληματισμένη πώς θα τελειώσει το κτίσιμο της εκκλησίας. Τότε ο Άγιος με καινούργιο όραμα της έδωσε κουράγιο. – Μη φοβάσαι, τα χρήματα θα έρθουν μόνα τους.
Από στόμα σε στόμα είχε διαδοθεί η ιστορία της Ασπασίας, που οραματιζόταν τον Άγιο Φανούριο. Κάποια μάλιστα εφημερίδα των ομογενών στις ΗΠΑ, έγραψε για το γεγονός με την προτροπή του κ.Γεωργίου Παπακωνσταντίνου.
Έτσι άρχισαν να έρχονται από την Αμερική γράμματα που είχαν μέσα 1,2 ή 5 δολλάρια. Έτσι προχώρησε η κατασκευή. Ο Άγιος συνέχισε να εμφανίζεται στην Ασπασία και να την βοηθά σε κάθε δυσκολία. Άλλωστε τα άτομα που της είχε υποδείξει ήταν πραγματικά άξια και συνέβαλαν ουσιαστικά.
Η ανησυχια της Αρχιεπισκοπης Αθηνων
Η Αρχιεπισκοπή Αθηνών ανησύχησε από τον θόρυβο που είχε δημιουργηθεί από τα οράματα της Ασπασίας και έστειλε τον καθηγητή Πρακτικής Θεολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών Παναγιώτη Τρεμπέλα να εξετάσει από κοντά την Ασπασία Καμινάρη.
Εκείνος αφού έμεινε, και συνομίλησε κοντά της επί πολλές ώρες, κατέληξε να πει ότι πράγματι επρόκειτο περί οραμάτων και ο ίδιος πριν φύγει άνοιξε το πορτοφόλι του και έδωσε την βοήθεια του να προχωρήσει το έργο.
Το 1954 το πρώτο μυστήριο τελέστηκε στο ημιτελές εκκλησάκι και ήταν ο γάμος ενός Ελληνοαμερικανού.
Μολις τελειωσε το χτισιμο, σταματησαν τα οραματα
Ο Άγιος Φανούριος σταμάτησε να επισκέπτεται την Ασπασία μετά το τέλος του κτισίματος.
Η Ασπασία πέθανε το καλοκαίρι του 1979. Μέχρι το τέλος της ζωής της διηγείτο με απλό αλλά ζωντανό τρόπο την παρουσία του Αγίου Φανούριου στα όνειρα της, κατά την συγκεκριμένη περίοδο της ζωής της. Μετά τον θάνατό της η εκκλησία παραχωρήθηκε από τον Ανάργυρο και την Κούλα Βασιληά στην πλησιέστερη ενορία, τον Άγιο Γεώργιο.
Την ιστορία έχουν γράψει οι απόγονοι της Ασπασίας, η οποία είδε στον ύπνο της τον Άγιο και ζήτησε να του φτιάξουν την εκκλησία.
